Weiter gi echt nie, wel dan!

Plaats  :           Saint Nazaire

Datum :           dinsdag 15 aug 2023

Actie   :           naar het werkelijk, fysieke einde van onze trip

Fietskilometers:          32km               

Weiter gi echt nie, wel dan!

Heerlijk geslapen vannacht in het IBUS-budget hotel, vaag ben ik nog wakker geworden van een brandalarm. Blijkbaar had een hotelgast zich niet aan de spelregels gehouden en was gaan roken op de kamer. Gelukkig werkt dan zo alarm prima. Geen noemenswaardige zaken gebeurt. 

“Wel mochten alle gasten die wakker geworden waren van deze kloothommel hem met tomaten bekogelen terwijl hij aan de schandpaal stond”. 

Een over heerlijk ontbijt stond op ons te wachten, een full Engels Breakfast werd ons aangeboden. Jongens de kweil liep al uit mijn mond voor ik het feitelijk mocht proeven. Na dat we de fietsen weer bepakt hadden zijn we naar het fysieke eindpunt van onze reis gereden, de badplaats Pomicet einde van de Loire en begin van de het Atlantische oceaan. (ligt feitelijk tegen Saint Nazaire aan. In Saint Nazaire fietsen we langs een gigantisch sportcomplex, zwembad en concertzaal. Ook het nationale elftal van Saint Nazaire heeft hier zijn voetbaltempel

Ik moet, na vanmorgen, mijn mening bij stelen. Vandaag hebben we een heel andere Saint Nazaire gezien, Veel moderne appartementencomplexen met mooie grote groenstroken en uitzicht op de Loire en Atlantische oceaan. Het heeft hier veel weg van Katwijk aan zee of Noordwijk.

Als we bij ons echte eindpunt aankomen kan ik met moeite mijn tranen van geluk bedwingen (jongens huilen niet toch!!!) Ik omhels Pierre en geef hem een kus. Dit hebben wij samen waargemaakt.

Bij terugweg fietsen we langs de kust en zien een uniek oorlogsmonument staan. Een forse zuil, met daarop de Duitse adelaar die door een geallieerde soldaat wordt vertrapt en doodgestoken. Dit monument is ter ere van de eerste invasie op 26 juni 1917 en de 2 invasie in juni 1944. 

Als we het zeer gezellige strandpaviljoen bij Saint Nazaire op fietsen zien we 2 bekende zitten, Ans en Johan Maagdenburg.  Ik hoor het jullie al zeggen, “Waar kennen we die ook alweer van scheet” Ans en Johan zijn ook 2 ervaren wereldfietsers. Ook zij hebben de Loireroute gefietst en zaten bij ons in de bus toen deze uit Eindhoven vertrokken. Ook zij gaan vandaag mee terug naar Breda. Samen gezellig nog een bakkie gedaan en ervaringen van de afgelopen fietstocht samen uitgewisseld. Mooi dat we veel gelijke belevenissen hebben, ondanks dat zijn delen anders dan wij gefietst hebben.

We hebben dit onderweg al vaker gezien, naaldbomen met een plastic zak er om tegen de stam. Dit is een duurzame bestrijding van de naaldbomen-processie- rups. In tegenstelling tot de eiken-prossessierups kruipt deze vanuit de boon naar beneden om zich in de grond te ontpoppen. Echter tijdens deze afdaling komt hij in de plastic zak terecht. Daar valt niks te graven en is het voor hem/haar hier eindstation

We fietsen nog even naar de in onderhoud liggende super Cruiseschip en vandaar uit naar een shoppingmol waar we wat eten (outdoor Chili Concarne) tevens hebben we ons op het invalidetoilet wat kunnen opfrissen en omkleden.

Het is nu wachten op de komst van de fietsbus. Dit zal wel weer even hectisch worden. Maar goed we willen graag weert naar huis, daar waar de doffer op het nest zit.

Groetjes van Ton en Pierre